handryczyć się

handryczyć się: handryczyć się {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIa, handryczyć sięczę się, handryczyć sięczy się {{/stl_8}}{{stl_7}}, {{/stl_7}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'spierać się, kłócić się z kimś uparcie, chcąc komuś dokuczyć lub zmusić do zrobienia czegoś; drażnić się, sprzeczać się, gryźć się, wykłócać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciągle się z nim o coś handryczył. Handryczyć się z sąsiadką o sprzątanie schodów. <niem.> {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужна курсовая?

handryczyć się — ndk VIb, handryczyć sięczę się, handryczyć sięczysz się, handryczyć sięycz się, handryczyć sięczył się pot. «sprzeczać się, spierać się; certować się» Handryczyć się po całych dniach. Handryczyć się o coś. Handryczyć się z kimś. ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
handryczenie się — n I rzecz. od handryczyć się … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias